این منم آن شکوفه ی شیدا
غنچه دور از بهار می میرد
آسمان در غبار می میرد
دوستی را زمن دریغ مکن
شاخه بی برگ و بار می میرد
در هیاهوی وحشت و تردید
مرکب بی سوار می میرد
این منم آن شکوفه ی شیدا
که در آغوش خار می میرد
ای تمام امید من بیا
دلم از انتظار می میرد
نظرات شما عزیزان: