صبر
ازاین عادات بی تغییر
ازاین حالات بی تعبیر
ازاین نوشتنی های نا خواندنی
از این منی که درابتداتا
آن تویی که دراتنهاست
خسته ام پشت دیوارهای بی پنجره زندگی معنا ندارد
فقط داستانی است خالی از حادثه محدود به من
کاش صبر را انقدر خوب فرا نمی گرفتم
کاش سقف طاقتم کوتاه بود
شاید من اینجا حاصل یک خودکشی در
دنیای دیگر باشم شاید هم نه
شاید این دروغ ،حقیقت باشد
پس کمی آهسته تر رد شو
خسته گی هایم بیدار می شوند
نظرات شما عزیزان: