کاش
کاش می شد خالی از تشویش شد
برگ سبز تحفه درویش شد
کاش تا دل می گرفت و می شکست
عشق می آمد کنارش می نشست
کاش من هم یک قناری می شدم
در تب آواز,جاری می شدم
بال در بال کبوتر می زدم
آن طرف تر ها کمی سر می زدم
با قناری ها غزل خوان می شدم
پشت هر آواز پنهان می شدم
امتداد لحظه بارانی ام
در حریم آبی افسانه هاست
هر که می آید به او گل می دهد
نسترن,نرگس,شقایق,آفتاب
نظرات شما عزیزان: